اسپند
اسپند یا اسفند با نام علمی Peganum harmala گیاهی علفی و چندساله است که کاربرد و خواص زیادی دارد. اسپند از جمله گیاهان مقاومی است که در نواحی گرم و خشک به خوبی رشد می کند. بوته اسپند 30 الی 50 سانتی متر قد می کشد. این گیاه دارای گل های سفید رنگی است که در اواخر بهار تا اواخر تابستان نمایان می شوند. طبع اسپند گرم و خشک است. دود دادن بذر اسپند یا همان دانه های آن علاوه بر بوی خوشی که تولید می کند، برای ضدعفونی کردن محیط نیز مفید می باشد. در طب سنتی از اسپند جهت دفع کرم های روده، درمان روماتیسم، درد معده، دردهای عصبی و… استفاده می شود. در ادامه شرایط و روش کاشت تخم اسپند بیان شده است.
زمان کاشت بذر اسپند:
- اواخر زمستان یا اوایل فصل بهار بهترین زمان برای کشت بذر اسپند می باشد.
نور:
اسپند آفتاب کامل را دوست دارد ولی در مقابل سایه نیز مقاوم است.
دما:
در شرایط گرم و خشک اسپند به خوبی رشد می کند.
خاک مناسب رشد بذر اسپند:
اسپند در هر نوع خاکی رشد می کند اما بهترین خاک برای این گیاه خاک های شنی می باشد. اسپند در کل خاک های سبک را می پسندد.
آبیاری:
اسپند به آبیاری زیادی نیاز ندارد. این گیاه مقاومت بالایی نسبت به خشکی دارد.
روش کاشت بذر اسپند:
زمین یا گلدان مورد نظر را آماده کنید و سپس و بذرها را با فاصله 20 الی 30 سانتی متر از یکدیگر بکارید. روی بذور را با لایه نازکی از خاک بپوشانید و آبیاری کنید. گیاهچه های اسپند حدود 1 هفته بعد از کاشت ظاهر می شوند.
برداشت:
پس از پایان گلدهی، کپسول های حاوی تخم اسپند به راحتی قابل برداشت هستند. پس از برداشت، بهتر است کپسول ها زیر آفتاب کاملا خشک شوند.
اسفندیار –
اسفند دونه دونه، اون دشمن شیطونه