روش کاشت انجیر

انجیر با نام علمی (.Ficus carica L) یک درخت خزان پذیر متعلق به خانواده Moraceae است. ایران به عنوان چهارمین کشور تولید کننده انجیر خشک در جهان شناخته شده است. برگ های انجیر پهن، پنجه ای، دارای ظاهری خشن و ناصاف می باشد. ارتفاع درخت انجیر گاهی به 10 متر نیز می رسد.

گل های نر و ماده انجیر، بر روی یک پایه قرار دارند و برای ایجاد عملکرد مطلوب نیازمند گرده افشانی می باشند. انجیر مصارف گوناگونی دارد ولی عمدتا به منظور تازه خوری کشت شده و مورد مصرف قرار می گیرد. در ادامه شرایط و روش کاشت انجیر بیان شده است پس با ما همراه باشید.

زمان کاشت انجیر:

• بهترین زمان برای کاشت انجیر، اواسط اسفند تا نیمه فروردین ماه می باشد.

نور مناسب کاشت انجیر:

• گیاه انجیر گرمادوست بوده و در طول فصل رشد برای عملکرد بهتر، نیازمند نور کافی می باشد.

دما مناسب کاشت انجیر:

• بهترین دما برای رشد و عملکرد مطلوب گیاه انجیر، حدود 20 تا 35 درجه سانتی گراد می باشد.

خاک مناسب کاشت انجیر:

• گیاه انجیر به شوری حساسیت دارد و می توان گفت تنش شوری از عوامل محدود کننده ی رشد گیاه انجیر می باشد و عملکرد را به شدت کاهش می دهد. انجیر خاک هایی با بافت سبک، دارای زهکشی مناسب با PH بین 6 تا 8 را بیشتر ترجیح می دهد.

آبیاری درختان انجیر:

• انجیر نیاز آبی متوسطی دارد و تا حدودی نسبت به کم آبی و خشکی مقاوم می باشد اما در طول فصل رشد به منظور افزایش عملکرد و تولید محصول با کیفیت، باید رطوبت مورد نیاز در اختیار گیاه قرار بگیرد.

روش کاشت انجیر:

گیاه انجیر به دو روش جنسی و غیر جنسی تکثیر می شوند. تکثیر جنسی از طریق بذر دشوار بوده و مدت زمان طولانی برای رشد و به محصول رسیدن درخت لازم است. بنابراین بهتر است انجیر به روش غیر جنسی از طریق پیوند، خوابانیدن شاخه، پاجوش و یا قلمه زدن تکثیر شود. از بین روش های نام برده شده قلمه زدن رایج ترین نوع تکثیر گیاه انجیر می باشد.

کاشت انجیر از طریق قلمه زدن:

برای قلمه زدن انجیر معمولا قلمه زنی را در پاییز زمانی انجام می دهند که شاخه ها حدود در ارتفاع 70 تا 80 سانتی متر بوده و حدودا 2 تا 4 سانتی متر ضخامت داشته باشند. قلمه ها از درختان 2 یا 3 ساله گرفته شده و حدود 20 تا 25 سانتی متر طول دارند. قلمه های ایجاد شده درون خزانه نگهداری کرده و اواخر زمستان تا اوایل بهار پس از رفع سرما اقدام به کشت آنها در زمین می کنند.

کاشت انجیر به وسیله پاجوش:

به منظور کاشت انجیر از طریق پاجوش، از بهمن تا اسفند ماه فرصت دارید تا پاجوش های ایجاد شده را جدا کرده و درون خاک بکارید. روی نهال 2 تا 3 شاخه را نگه دارید و مابقی پاجوش ها را جدا کرده و در محلی مناسب کشت کنید. پس از رشد پاجوش ها آنها را می توان انتقال داد.

کاشت انجیر به روش خوابانیدن شاخه:

برای کاشت گیاه انجیر از طری خوابانیدن، شاخه را از گیاه اصلی جدا نمی شود بلکه به زیر خاک هدایت می شود. پس از زیر خاک کردن شاخه ها و رساندن رطوبت به آنها، شاخه های زیر خاک شروع به رشد می کنند. این روش را می توان تا زمانی که فاصله گیاه تا درخت اصلی به اندازه کافی باشد، ادامه داد و بعد از آن اتصال آنها را قطع کرده تا گیاه جداگانه به رشد خود ادامه دهد.

کاشت انجیر از طریق پیوند زدن:

یکی دیگر از روش های تکثیر انجیر، پیوند زدن آن می باشد. برای داشتن رقم های مطلوب مانند شاه انجیر، انجیر سیاه و .. می توان از روش پیوند زنی استفاده کرد. برای تکثیر انجیر از طریق پیوند معمولا در اردیبهشت ماه اقدام به پیوند زنی می کنند. پیوند لوله ای، یکی از مناسب ترین روش های پیوند برای پیوند زنی درخت انجیر می باشد.

آفات و بیماری های انجیر:

• پروانه برگخوار، شانکر باکتریایی، شپشک، پوسیدگی قهوه ای، ریزش میوه، لکه برگی و ترشیدگی از آفات، بیماری ها و مشکلات مهم انجیر می باشند که هرکدام به نحوی به این گیاه خسارت می زنند.

برداشت انجیر:

انجیر معمولا به منظور تازه خوری از نیمه دوم تیر تا اواخر مرداد ماه برداشت می شود. هنگام برداشت میوه انجیر باید دقت کنید که به طور کامل رسیده باشد. خارج شدن شیرابه از میوه به هنگام چیدن، یکی از علائم نارس بودن میوه می باشد. برداشت محصول انجیر معمولا با دست و با دقت صورت می گیرد که هیچگونه آسیبی به بافت میوه وارد نشود. پس از برداشت میوه آنها را با دقت در سبدهای مناسب چیده و در محلی خنک نگهداری کنید.