کاشت زعفران – افزایش عملکرد زعفران در هکتار

با توجه به اینکه ایران بزرگترین تولید کننده و صادر کننده زعفران در جهان است، به بررسی مراحل کاشت زعفران، آبیاری زعفران، راهکارهای افزایش عملکرد زعفران، برنامه تغذیه ای زعفران و آفات زعفران می پردازیم. در ایران میانگین عملکرد زعفران در هکتار حدود 4 کیلوگرم است که این میزان عملکرد با توجه به هزینه های کاشت و کارگری توجیه اقتصادی چندانی ندارد. متوسط برداشت اقتصادی از سال سوم به بعد در هر هکتار باید حداقل 10 کیلوگرم زعفران خشک می باشد.

آماده سازی زمین زعفران

در تهیه زمین برای کاشت زعفران به صورت مکانیزه زمین را در پاییز سال قبل از کشت با گاوآهن شخم عمیق بزنید. در بهار پس از قطع باران های بهاری خاک را شخم متوسط بزنید. این کار ضمن سله شکنی، زمین را از وجود علف های هرز پاک می کند. سپس بعد از پخش 30 تا 50 تن کود دامی پوسیده و کودهای فسفاته و پتاسه زمین را به صورت فارو در آورده و برای کشت آماده کنید.

1- زمان کاشت زعفران

زمان کاشت از اوایل خرداد تا اواخر شهریور می باشد (در ماه های تیر و مرداد کاشت زعفران انجام نمی شود). بنه های زعفران را در هنگام خرید بررسی کنید که فاقد قارچ و کنه باشند. بنه ها باید درشت (بالای 8 گرم) و خشک باشند. از زمان درآوردن بنه از زمین تا انتقال به محل کشت جدید نباید بیشتر از 3 روز طول بکشد. هر چه زمان ماندن بنه در هوای آزاد بیشتر باشد، احتمال آلودگی به قارچ و کنه بیشتر شده و همچنین بنه ها رطوبت خود را از دست خواهند داد که این مسأله منجر به افت کیفیت می شود. در این ویدئو سعی شده نکاتی کاربردی در ارتباط با زمان کاشت زعفران، روش ضدعفونی پیازها قبل از کاشت و زمان آبیاری اول را بیان شود پس با دقت مشاهده کنید:

 

2- روش کاشت زعفران

زمین زعفران را حتما تراز و تسطیح کنید. کرت ها را کوچک و آبسوار بگیرید تا در زمان آبیاری دچار مشکل نشوید. توصیه می شود بنه ها به صورت دانه تسبیحی با فاصله طولی 5 سانتی متر از یکدیگر و سر بنه ها رو به بالا کنار هم قرار گرفته و فاصله بین ردیف ها 10 تا 15 سانتی متر باشد.

تراکم بنه در واحد سطح بسته به روش کشت بین 5 تا 12 تن در هکتار متغیر است. بهتر است برای کاشت از بنه های بالای 8 گرم استفاده شود. بنه های بالای 8 گرم در همان سال اول از گلدهی مطلوبی برخوردار هستند. بنه سالم عمق کاشت صحیح یکی از راهکارهای افزایش عملکرد زعفران می باشد و توجه به آن بسیار حائز اهمیت است.

در زراعت زعفران عمق کاشت مناسب بین 15 تا 20 سانتی متر است. عمق کاشت صحیح باعث حفظ بنه ها در زمستان از یخ زدگی و در تابستان از گرمازدگی می شود. عمق کاشت بیشتر از 20 سانتی متر ممکن است در سبز شدن زعفران و خروج گل ها از خاک اختلال ایجاد کرده و باعث کاهش عملکرد شود.  چیدن بنه ها در داخل ردیف به صورت دانه تسبیحی بهترین روش کاشت زعفران به حساب می آید.

 

3- ضدعفونی پیاز زعفران قبل از کاشت

ضد عفونی پیاز بیشترین تاثیر را در کاهش آفات زعفران در پی خواهد داشت. برای ضدعفونی پیاز ها قبل از کاشت زعفران به صورت زیر عمل کنید:

• در یک ظرف بزرگ محلول ضدعفونی را تهیه می کنید. برای تهیه محلول ضدعفونی به ازای هر لیتر آب 2 گرم قارچکش ایپرودیون کاربندازیم و 1 میلی لیتر از کنه کش پروپارژیت (امایت) بریزید.
• پیاز های زعفران را داخل سبد ریخته و سبد را درون ظرف حاوی محلول ضدعفونی قرار می دهید.
• پیاز های زعفران را به مدت 3 تا 5 دقیقه در داخل محلول ضدعفونی نگه دارید.
• حتما در زمان ضدعفونی از دستکش و ماسک استفاده کنید.

4- آبیاری زعفران

زمین زعفران حداقل به 3 نوبت آبیاری نیاز دارد. زعفران گیاهی مقاوم در برابر خشکی و کم آبی می باشد و در این شرایط از بین نمی رود اما به طور کلی اگر آب کافی در اختیار گیاه قرار نگیرد منجر به کاهش عملکرد خواهد شد.

آبیاری اول (گل آب):

زمانی که میانگین دمای هوای روز و شب به کمتر از 12 درجه سانتی گراد رسید، اولین آبیاری را انجام دهید. این فرایند در افزایش عملکرد زعفران بصورت چشمگیر تاثیر بسزایی دارد. آبیاری اول باید عمیق باشد به طوری که آب تا عمق 20 سانتی متری زمین برسد. بعد از چند روز اقدام به سله شکنی زمین کنید تا گل ها راحت تر از خاک بیرون آیند.

آبیاری دوم (زاچ آب):

پس از برداشت گل زمان آبیاری دوم فرا می رسد.

آبیاری سوم:

20 تا 30 روز بعد از آبیاری دوم و پس از وجین علف های هرز آبیاری سوم را انجام دهید.

آبیاری چهارم:

با توجه به بارندگی های منطقه اگر زمین نیاز پیدا کرد و هوا خیلی سرد و یخبندان نبود انجام می گیرد.

آبیاری پنجم (زرد آب):

از مهم ترین آبیاری ها می باشد. این آبیاری در پایان فصل رویش (اوایل اردیبهشت) انجام می گیرد. زمانی که نصف برگ ها زرد شد می توانید اقدام به آبیاری کنید. بعد از آخرین آبیاری می توانید اقدام به درو کردن برگ های زعفران نمایید. از چراندن برگ های زعفران به وسیله دام یا آتش زدن آنها جدا خودداری کنید.

آتش زدن علف های زعفران سبب از بین رفتن باکتری ها و میکروارگانیسم های مفید خاک می شود. حرکت دام در زمین نیز باعث کوبیده شدن خاک و صدمه به بنه ها خواهد شد. همچنین مدفوع دام ها حاوی بذر بسیاری از گیاهان است که موجب افزایش علف هرز در مزرعه می شود.

در روش کود دهی همراه آب ابیاری گل آب و زاچ آب از درجه اهمیت بیشتری برخوردار بوده و برنامه غذایی زعفران و زمان آبیاری به درستی باید درنظر گرفته شود تا شاهد افزایش عملکرد زعفران و کاهش چشمگیر آفات زعفران در مزرعه باشیم.

ضرورت اندازه گیری سالیانه عمق کاشت پیاز در مزارع زعفران:

پیاز های دختری در زعفران اغلب بر روی بنه مادری تشکیل می شوند. این امر سبب می شود که پیاز ها هر سال به سطح خاک نزدیکتر شوند. لازم است به منظور محافظت پیاز های زعفران از تنش گرما و سرما، با خاکریزی هر چند سال یکبار مشکل کاهش عمق را رفع کرد.

 برای مشاهدی برنامه ی غذایی زعفران و برنامه ی محلول پاشی زعفران  اینجا کلیک کنید.